بررسی و مقایسه دو روش آموزش مجازی و سنتی در مهارت های عملکردی تکنسین های پارامدیک در اورژانس پیش بیمارستانی

زمینه و هدف: پیشرفت در فن آوری اطلاعات و ارتباطات سبب ایجاد نگرش جدیدی در امر آموزش و شیوه های آن شده است؛ به طوری که تغییر رویکرد آموزش به روند آموزش در جهت استفاده از امکانات و منابع الکترونیکی و آموزش مجازی اهمیت بسیاری یافته است. هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه دو روش آموزش مجازی و سنتی در مهارت های کاربردی تکنسین های پارامدیک در اورژانس پیش بیمارستانی بود.   روش کار: مطالعه نیمه تجربی حاضر در سال 1392 انجام شد. مهارت های کاربردی همچون احیاء قلبی- ریوی پایه و پیشرفته، تریاژ، آشنایی با تجهیزات اورژانس و نحوه انتقال صحیح در دو گروه 40 نفری به دو روش الکترونیک و کارگاهی آموزش داده شد. در نهایت میزان رضایتمندی فراگیران در خصوص دو روش آموزشی مورد سنجش قرار گرفت و داده ها توسط نرم افزار spss تحلیل شد.   یافته ها: اختلاف میانگین نمرات واحد تئوری در تمام دروس معنی دار بود. بین میانگین نمرات عملی در دو روش کارگاهی و مجازی در آموزش دروس احیاء قلبی- ریوی و تجهیزات و انتقال تفاوت معنی داری وجود داشت، اما در خصوص آموزش تریاژ تفاوت معنی داری مشاهده نشد.   نتیجه گیری : آموزش مجازی در دروسی مانند تریاژ که جنبه نظری بیشتری دارد، برای تکنسین های پارامدیک توصیه می شود. با توجه به خصوصیات آموزش مجازی، می توان از آن به عنوان مکمل آموزش سنتی در آموزش های دارای مهارت های بالینی بهره برد.